Jest już dostępna druga część wystawy Perspektywa dźwięku. Zapraszam do oglądania, słuchania i współtworzenia instalacji „Obecność”. Cieszę się, że ta wielowymiarowa realizacja doczekała się zaprezentowania w Dziale Teatralno-Filmowym Muzeum Historii Katowic. Ponieważ w każdym nowym miejscu, instalacja wygląda nieco inaczej, w zależności od przestrzeni i relacji pomiędzy przedmiotami. Wszystkie elementy są tu tak samo ważne. Trójwymiarowa fotografia zawieszona w przestrzeni, muzyka oraz każdy z widzów stanowi istotną cześć instalacji. Realizując ten pomysł chciałam pokazać, że widz, odbiorca jest istotny, bo on także tworzy obraz, wpływa na niego, nadaje znaczenie, energią zmienia przestrzeń. / The second part of my exhibition is now available. Feel free to watch, listen to and contribute to the installation "Presence". I am glad that this multi-dimensional project has been presented in the Theater and Film Department of the Museum of the History of Katowice. Because in each new place, the installation looks a bit different, depending on the space and the relationship between the items. All elements are equally important here. Three-dimensional photography suspended in space, music and each viewer constitute an important part of the installation. By implementing this idea, I wanted to show that the viewer, the recipient is important, because he also creates an image, influences it, gives it meaning, and changes space with energy.

Nieustanne próby odwzorowania tego co wyobrażone.. W twórczości jest pewna ‘stała’, mam na myśli temat wokół którego wszystko się dzieje. Owszem moje zdjęcia są różne, obrazy zmieniają się i powstają kolejne projekty, które kryją w sobie nowe treści. Jednak gdzieś w głębi te prace są połączone jedną nicią. W pewien sposób są do siebie przyklejone. Wystawa "Perspektywa dźwięku" będzie miała nową odsłonę na początku sierpnia, szczegóły już niedługo… Tymczasem jeszcze do piątku można oglądać "Skupienie" w Dziale Teatralno-Filmowym MHK na ul. Kopernika 11 w Katowicach. Ostatnie dni, zapraszam.

(...) Gdyby nawet w fizycznym świecie istniała tylko teraźniejszość, to ludzka świadomość wykracza poza chwilę obecną. Dowodzi tego sposób, w jaki odbieramy muzykę – poprzez skupienie na serii dźwięków. Spójrzcie na twarze muzyków w trakcie gry, a dostrzeżecie trwanie. Nie wiemy, czy trwanie jest własnością świata. Tę sprawę rozstrzygną być może dopiero przyszłe teorie fizyczne, które odpowiedzą definitywnie na pytanie, czy czas jest realny, czy może odwrotnie – jest tylko złudzeniem bądź przejawia się na pewnym poziomie rzeczywistości. Jednak niezależnie od tego, co powiedzą kiedyś fizycy, trwanie jest i pewnie pozostanie podstawowym odczuciem ludzkiej świadomości. Nie doświadczymy trwania bez skupienia. Brak skupienia skutkuje zafiksowaniem umysłu na tym, co teraźniejsze. Dlatego tak łatwo zasiąść bezmyślnie przed telewizorem. Teraźniejszość dociera do nas najsilniej i wypiera to, co znajduje się obok niej – przeszłość i przyszłość. By doświadczyć trwania, potrzebujemy skupienia. Aleksandra Kasztalska pokazuje momenty największego skupienia, fenomen trwania odbity na przykład w twarzach grających. Dla pozaziemskiej istoty pozbawionej poczucia trwania stany utrwalone na tych fotografiach byłyby pewnie stanami bezruchu. Pozornie nie dzieje się nic, lecz w rzeczywistości dzieje się bardzo wiele, gdyż dzieje się poza tym, co widać. I do tego świata – niewidocznego trwania muzyki – odsyła nas skupienie uchwycone przez aparat fotograficzny (...) Tekst: Grzegorz Senderecki - radca prawny, absolwent filozofii i prawa, pisarz i podróżnik - w refleksji na temat moich fotografii do wystawy "Perspektywa dźwięku. Skupienie"

/pomiędzy/ stawanie się nowych światów..

Fotografia z mojej serii o ciszy.. rodzaju pustki, tej wyjątkowej przestrzeni pomiędzy słowami, zdarzeniami, doświadczeniami

Linie czasu. Każda rzeczywistość prawdziwa, współistnieją wcale się nie wykluczając..

W refleksyjnym końcoworocznym nastroju publikuję moją pracę do planowanej w tym roku wystawy, która się nie odbyła, ani realnie ani wirtualnie. Niektóre plany trzeba było zmodyfikować lub przesunąć ich realizację w tym zaskakującym, przebudowującym roku pełnym absurdów, zawirowań i zmian. Ale też roku przemyśleń o tym co istotne, gdy czas zmienił swoją materię i zgęstniał. Pod względem twórczości taka nieprzewidywalność jest intrygująca. Gdy światy wirtualne nakładają się i piętrzą od treści i emocji, ja przesuwam się bliżej, pełniej, bardziej w stronę tego co realne. Z życzeniami inspirującego czasu, poczucia sensu i nowej energii... / Being in a reflective mood during the last days of this year I show my work for the exhibition scheduled for this year, which neither real nor virtually took place. Some plans had to be either modified or postponed in this surprising, transforming year full of paradoxes, twists and changes. But also a year of reflecting on what is important, when time changed its nature and turned to thicken. In terms of creativity, such unpredictability is intriguing. When the virtual worlds overlap and pile up on content and emotions, I’m moving closer, more fully and towards what is real. Wishes of inspiring time, a sense of meaning and new energy.